گلیسیرین بیشتر بخاطر توانایی آن در مرطوب کردن و محافظت از پوست شناخته شده است. اگرچه به عنوان سفید کننده پوست شناخته نشده است، برخی از مردم ادعا می کنند که گلیسیرین دارای خواص سفید کننده پوست است.
با این حال، تحقیقات کمی در این باره وجود دارد. برخی از این ادعاها ممکن است به دلیل خاصیت لایه برداری آن باشد.
هنگامی که به صورت موضعی استفاده می شود، خواص مرطوب کنندگی گلیسیرین می تواند هیدراتاسیون را در لایه بیرونی پوست بهبود بخشد. که این امرمنجر به نرم شدن پوست در لایه فوقانی می شود و لایه برداری را آسان تر می کند.
لایه برداری، حذف سلولهای مرده پوست است. حذف این سلول های پوستی ممکن است به روشن شدن رنگ کدر و بهبود لکه های تیره، زخم ها و آثار پیری کمک کند.
گلیسیرین در صنعت دارویی و بهداشتی کاربرد های فراوان و گسترده ای دارد. این ترکیب از اجزا تشکیل دهنده بسیاری از شامپوها، کرم ها، لوسیون های مرطوب کننده و انواع صابون ها می باشد. رطوبت عامل مهم نرمی و شفافیت پوست و مو است. گلیسیرین به علت دارا بودن ویژگی هایی خاص مانند رطوبت پذیری، به عنوان ماده ای بسیار مناسب در کرم ها و دیگر محصولات آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد. گلیسیرین در صنعت داروسازی نیز به وفور مورد استفاده قرار می گیرد. عمدتاً از آن برای بهبود صافی ها و نیز خاصیت نرم کنندگی آن بهره می برند. این ماده در درمان های آلرژیک ایمنوتراپی، شربت های سرفه و دفع آفات نیز بکار می رود. همچنین از آن در خمیر دندان، دهانشویه و سایر محصولات مراقبتی مبتنی بر آب استفاده می شود.
سعی کنید سرم خود را بسازید:
5 قطره گلیسیرین خالص را با آب 1 لیمو و 20 میلی لیتر گلاب ترکیب کنید.
مخلوط را در یک بطری کوچک یا یک اسپری بریزید.
مایع را روزانه با استفاده از انگشت یا پنبه روی صورت خود بمالید یا بعد از آرایش استفاده کنید.
سرم را در یخچال نگهداری کنید.